MemoCard lernen mit System

Taaltypologie

Definition: studie van formele en structurele overeenkomsten en verschillen tussen talen op synchroon vlak

Agglutinerende talen

Definition: morfologisch taaltype waarbij de woorden bestaan uit een opeenvolging van morfemen met elk één specifieke informatie (vb. Turks, Hongaars)

Alveolair

Definition: klank gevormd met de tong tegen de bovenste tandkas (alveolum), b.v. /d, t, n/, l/

Doublet

Definition: twee verschillende vormen met gemeenschappelijke etymologische oorsprong (erfwoord vs leenwoord). Vaak verschillende betekenissen

Dialectcontinuum

Definition: aangrenzende dialecten die min of meer vloeiend in elkaar overlopen, b.v. Westromaans of Continentaal Westgermaans (kwgm) dialectcontinuum

Depalatalisatie

Definition: het tegenovergestelde van Palatalisatie

Ronding

Definition: articulatie van klinkers met meer geronde lippen (labialisatie)

Spirantisatie

Definition: klankverandering waarbij een occlusief verandert in een fricatief of sibilant, zie ook lenitie

Clusterreductie

Definition: reductie (simplificatie) van een consonantcluster

Attrition

Definition: slijtingsproces van talen

Dissimilatie

Definition: klankverandering waarbij identieke of nauwverwante klinkers of medeklinkers minder op elkaar lijken, b.v. Nl. lepel vs. dial. leper

Flecterende talen

Definition: morfologisch taaltype waarbij de grammaticale functies worden uitgedrukt door toevoeging van morfemen aan de stam (verbuiging en vervoeging). Vaak bevat één enkel morfeem diverse informatie (→ ook ‘fusionerende talen’ genoemd)

Dochtertaal

Definition: taal die uit een oudere taal is ontstaan (de ‘moeder’)

Stemhebbend

Definition: eigenschap van medlinkers die met trilling van de stembanden geproduceerd worden (vs. stemloos), b.v. /b, d, g/ vs. /p, t, k/

Contacttalen

Definition: nieuwe talen die voortkomen uit een contactsituatie

Taalfamilie

Definition: talen die regelmatige overeenkomsten vertonen en waarvoor een gemeenschappelijke oorsprong gepostuleerd wordt

Apocope

Definition: verlies van een korte eindklinker

Isoglossenbundel

Definition: een paar isoglossen die op dezelfde plaats of zeer dicht bij elkaar lopen

Morfeem

Definition: kleinste eenheden van een taal die betekenis dragen

Enclise

Definition: postpositie bv. van het lidwoord

Basiswoordvolgorde

Definition: woordvolgorde die gebruikt wordt in onafhankelijke mededelende zinnen met nominale subjecten en objecten

Dentaal

Definition: klank gevormd door afsluiting of vernauwing bij de tanden

Ablaut

Definition: klinkerwisseling (bij sterke werkwoorden), zoals in Ned. vind, vond, Lat. ago, ēgi

Wrijfklank

Definition: zie fricatief

Stemloos

Definition: eigenschap van medeklinkers die zonder trilling van de stembanden geproduceerd worden (vs. stemhebbend), b.v. /p, t, k/ vs. /b, d, g/

Elisie

Definition: het wegvallen of weglaten van klanken, b.v. ’t is me wa’

Diafasie

Definition: situatiegebonden taalvariatie

Sprachbund

Definition: geografisch gebied van 3 of meer talen die gemeenschappelijke structurele kenmerken vertonen die het resultaat zijn van intens taalcontact en niet veroorzaakt zijn door genetische verwantschap, b.v. de Balkantalen (Grieks, Albanees, Romani, Bulgaars, Macedonisch, Roemeens en Turks)

Umlaut

Definition: verandering van een klinker onder invloed van een andere klinker (of soms ook medeklinker)

Diachroon

Definition: met betrekking tot taalverandering door de tijd heen. Tijdsgebonden taalvariatie

Flashcard Info

Europese talen in contact – Begrippenlijst - 091-120